Tęgoryjec dwunastnicy (Ancylostoma duodenale) – Pasożyt jelitowy człowieka – nicień, żywiący się krwią

Powoduje u człowieka ankylostomatozę. Do zakażenia dochodzi poprzez wniknięcie larw pasożyta przez nieuszkodzoną skórę lub w wyniku spożycia zakażonej żywności albo wody. Ponieważ do rozwoju larw tęgoryjca w środowisku zewnętrznym konieczna jest wysoka temperatura, dlatego najczęściej do zakażeń dochodzi w krajach o ciepłym klimacie. Czynnikami sprzyjającymi inwazji są: chodzenie boso po zanieczyszczonej ziemi, praca w miejscach gdzie panuje wysoka temperatura (np. kopalniach, cegielniach). Po wniknięciu przez skórę larwy migrują do naczyń krwionośnych i limfatycznych, z którymi dostają się do serca, a następnie poprzez tchawicę do jelita cienkiego, gdzie osiągają dojrzałość. W przypadku zakażenia doustnego możliwy jest rozwój bezpośredni w jelicie.

Objawy:

• Świąd i stan zapalny (najczęściej towarzyszący wniknięciu larw przez skórę)
• Biegunki z domieszką krwi lub tłuszczowe stolce
• Utrata apetytu
• Nudności
• Wzdęcia
• Bóle brzucha
• Niedokrwistość z niedoboru żelaza (spowodowana ciągłą utratą krwi)
• Stan zapalny jelita cienkiego

Nasilenie objawów zależy od liczby larw oraz osobniczej wrażliwości człowieka. Dorosłe nicienie bytują w jelicie cienkim, gdzie przyczepiają się do błony śluzowej. Prowadzić to może do powstawania krwawiących ran, które dodatkowo trudno się goją ze względu na zmniejszające krzepliwość krwi właściwości wydzieliny tęgoryjca. Wywołana przez obecność pasożyta niedokrwistość może powodować obrzęki i spadek masy ciała (związany z zaburzeniami wchłaniania składników odżywczych z pokarmu).

Diagnostyka odbywa się poprzez stwierdzenie obecności jaj tęgoryjca w kale człowieka lub założenie hodowli larw z kału. Ponadto u niektórych osób możliwe jest wykrycie przeciwciał w surowicy.

Badania biorezonansowe (Vega Test, BICOM) wykrywają obecność tęgoryjca z dużą dokładnością niezależnie od etapu jego rozwoju. Wykonanie badania jest szczególnie polecane u osób, które wróciły niedawno z egzotycznych krajów.

Zapobieganie zakażeniom odbywa się poprzez dbałość o higienę, właściwe obchodzenie się z odpadami komunalnymi oraz noszenie obuwia (ogranicza to możliwość inwazji poprzez skórę).

Artykuł powstał na podstawie:

1. Zarys parazytologii lekarskiej; pod red. Rościsława Kadłubowskiego
2. Mikrobiologia lekarska; pod red. Piotra Heczko i Agaty Pietrzyk